„ Nad brzegiem Wisły ”
l. Nad brzegiem Wisły stała dziewczyna
i zadumana patrzyła w dal.
Wiatr włosy rozwiał, twarz jej :pobladła,
łzy w oczach miała, a w sercu żal
2. Zdradził ją ojciec, zdradziła matka,
zdradził cały szeroki świat,
I ten kochanek, co go kochała i ten kochanek,
Co serce skradł.
3. Mijają lata, dni i miesiące, a ona ciągle wylewa łzy,
Tyś dobrze wiedział, żem cię kochała,
dlaczego twoją nie mogę być?
|